สำหรับความหมายอื่น ดูที่ เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ (แก้ความกำกวม)

เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ (World Trade Center) เป็นกลุ่มอาคารจำนวน 7 ตึกในนครนิวยอร์ก ก่อสร้างระหว่าง พ.ศ. 2509-2520 (เวลารวมในการก่อสร้างครบ 7 ตึก) ออกแบบโดยสถาปนิกลูกครึ่งอเมริกัน-ญี่ปุ่น มิโนรุ ยามาซากิร่วมด้วยบริษัท เอเมอร์รี่ รอท แอนด์ซันส์ ตึกคู่แฝด 2 ถูกทำลายในเหตุการณ์วินาศกรรม 11 กันยายน พ.ศ. 2544 และตึกอื่นๆ เสียหายจนไม่สามารถใช้งานได้



สารบัญ
เริ่มก่อสร้าง ค.ศ. 1966 (พ.ศ. 2509) อาคารหมายเลข 1 สร้างเสร็จเมื่อ ค.ศ. 1970 และอาคารหมายเลข 2 เมื่อ ค.ศ. 1972 เริ่มทำพิธีเปิดตึกวันที่ 4 เมษายน ค.ศ. 1973 แต่ละวันจะมีพนักงานทำงานในตึกนี้มากกว่า 50,000 คน และนักท่องเที่ยวมากกว่า 200,000 คน เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์มีรหัสไปรษณีย์ของตัวเอง คือ 10048
เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์เป็นสัญลักษณ์ของนครนิวยอร์ก และปรากฏตัวในภาพยนตร์จำนวนมาก เช่น เรื่อง World Trade Center



ข้อมูลทั่วไป
เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ประกอบด้วย 7 ตึกดังต่อไปนี้

1 World Trade Center (North Tower) 110 ชั้น
2 World Trade Center (South Tower) 110 ชั้น
3 World Trade Center (Marriott Hotel) 22 ชั้น
4 World Trade Center (South Plaza Building) 9 ชั้น
5 World Trade Center (North Plaza Building) 9 ชั้น
6 World Trade Center (U.S. Customs House) 8 ชั้น
7 World Trade Center 47 ชั้น

อาคาร
ตึกคู่แฝดหมายเลข 1-2 เป็นตึกที่สูงที่สุด มี 110 ชั้น North Tower มีความสูง 1,368 ฟุต (417 เมตร) และ South Tower สูง 1,362 ฟุต (415 เมตร) สร้างเสร็จเมื่อ ค.ศ. 1972 และ 1973 ตามลำดับ ซึ่งเป็นตึกที่สูงที่สุดในโลกเมื่อสร้างเสร็จ ก่อนจะถูกทำลายสถิติโดยอาคารเซียร์สทาวเวอร์ในชิคาโกและสูงที่สุดบนเกาะแมนฮัตตั้น นิวยอร์ก ประเทศสหรัฐอเมริกา
แต่ละตึกมีพื้นที่ใช้สอย 3.8 ล้านตารางฟุต (350,000 ตร.ม.) ถ้านับรวมอาคารทั้งหมดจะมีพื้นที่ใช้สอยรวม 11.2 ล้านตารางฟุต (1.04 ล้าน ตร.ม.) โครงสร้างตึกทั้งคู่เป็นแบบ โครงเหล็กกล้า ผนังกระจกคล้ายกำแพงม่านแก้ว บ่าวส่วนของสำนักงานเป็นกำแพงปูนปาสเตอร์(ใช้เพื่อประหยัดน้ำหนักของแต่ละชั้น)
คนทั่วไปสามารเข้าชมทัศนียภาพจากตึก WTC ได้ในส่วนของภัตตาคารบนยอดตึก (ชั้น 107) ชื่อ "Windows on the World" และ "Top of the World" ใน WTC2



การก่อวินาศกรรมใน ค.ศ. 2001
เนื่องมากจากแรงปะทะจากเครื่องบิน 767 ซึ่งมีน้ำหนักประมาณ 170 ตัน พุ่งเข้าชนตัวตึกแบบเฉือนจุดกึ่งกลางภายในตึกด้วยความเร็ว 570 กิโลเมตรต่อชั่วโมง เป็นแรงการกระทำต่อตึกสูงขณะอยู่กับที่(Dynamic Lode) ส่งผลให้ชิ้นส่วนบางส่วนของเครื่องบินหลุดออกจากตัวตึก เช่น เครื่องยนตร์ของเครื่องบิน 767 แต่ส่วนใหญ่ชิ่นส่วนของตัวเครื่องจะฝังอยู่ในตัวตึกพร้อมด้วยแรงระเบิดมหาศ�! �ลจากเชื้อเพลิงของเครื่องบินที่บรรจุมาพร้อมกับตัวเครื่องอย่างเต็มลำลุกไหม้ นอกจากนี้การชนทำให้เสาหลักและช่องลิพท์ของตึกเสียหายซึ่งการกระจากน้ำหนักของตึกต้องกระจายน้ำหนักอ้อมส่วนที่เสียหายไป แต่การชนนี้ไม่ทำให้ตัวตึกถล่มลงทันทีเพราะตัวอาคารนั้นได้ถูกออกแบบให้ทนต่อการชนของเครื่องบิน 707 นอกจากนั้นโครงสร้างหลักของตึกนั้นเป็นแกนหลักคล้า�! �ท่อเหล็กตรงกลางอาคาร(Steel Fr amed Tuble) และโครงเหล็กถัก(Truss) จากแกนหลักไปยังผนังตึก เพลิงไหม้ที่ไหม้อยู่ของตึกนั้นมีอุณหภูมิสูงถึง 800°C ส่งผลให้โครงเหล็กถักเกิดการงอเนื่องจากน้ำหนักของชั้นและหลุดออกจากสิ่งที่มันยึดอยู่สงผลให้ชั้นแต่ละชั้นถล่มลงมาด้วยน้ำหลักของแต่ละชั้นเอง(Self Weight) เพียงแค่ 1 ชั่วโมงเองที่ทำให้โครงเหล็กถักงอและถล่มลงมา